- ustalić się
- сов.1) установи́ться
ustalił się zwyczaj — установи́лся обы́чай, вошло́ в обыкнове́ние
2) уст. (urządzić się) устро́итьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
ustalić się
Смотреть что такое "ustalić się" в других словарях:
ustalać się – ustalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykształcać się, przyjmować stałą postać, stabilizować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustalają się procedury demokratyczne. Ustalił się zwyczaj wpisywania do księgi pamiątkowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustalić — dk VIa, ustalićlę, ustalićlisz, ustal, ustalićlił, ustalićlony ustalać ndk I, ustalićam, ustalićasz, ustalićają, ustalićaj, ustalićał, ustalićany 1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś» Ustalić harmonogram robót. Ustalić warunki… … Słownik języka polskiego
orientować się — I – zorientować się {{/stl 13}}{{stl 7}} skłaniać się ku czemuś, wybierać określoną orientację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugrupowanie orientuje się na reformy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}orientować się II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrzeć — dk XI, utrę, utrzesz, utrzyj, utarł, utarty, utarłszy ucierać ndk I, utrzećam, utrzećasz, utrzećają, utrzećaj, utrzećał, utrzećany 1. «rozdrobnić coś przez tarcie (np. na tarce); zmiażdżyć na drobne cząstki, rozetrzeć na masę przez tarcie» Utrzeć … Słownik języka polskiego
skrystalizować — dk IV, skrystalizowaćzuję, skrystalizowaćzujesz, skrystalizowaćzuj, skrystalizowaćował, skrystalizowaćowany 1. to samo co skrystalizować się w zn. 1 Skrystalizowany węgiel. 2. «nadać czemuś określoną formę; sprecyzować, uściślić» Skrystalizować… … Słownik języka polskiego
unormować — dk IV, unormowaćmuję, unormowaćmujesz, unormowaćmuj, unormowaćwał, unormowaćowany «ująć coś w pewne normy, sprowadzić coś do pewnej normy; uregulować, uporządkować» Unormowano ceny. Unormować tryb życia. Unormowane godziny pracy. Unormować coś… … Słownik języka polskiego
umówić — dk VIa, umówićwię, umówićwisz, umów, umówićwił, umówićwiwszy umawiać ndk I, umówićam, umówićasz, umówićają, umówićaj, umówićał, umówićany «ustalić, postanowić, zorganizować coś w porozumieniu z kimś» Umówić kogoś z kimś. Umówię was na spotkanie.… … Słownik języka polskiego
ustalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ustalaćam, ustalaća, ustalaćają, ustalaćany {{/stl 8}}– ustalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ustalaćlę, ustalaćli, ustalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podejmować decyzje … Langenscheidt Polski wyjaśnień
położenie — n I 1. rzecz. od położyć Położenie ręki na ramieniu. Położenie fundamentów, podłóg. Położenie chorego do łóżka. 2. «miejsce, gdzie się coś znajduje, gdzie jest położone; pozycja zajmowana przez dany przedmiot w stosunku do otoczenia» Malownicze,… … Słownik języka polskiego
pomiarkować — dk IV, pomiarkowaćkuję, pomiarkowaćkujesz, pomiarkowaćkuj, pomiarkowaćował, pomiarkowaćowany 1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie» Pomiarkował, że za dużo powiedział. 2. przestarz. «sprowadzić coś … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
